Mijn zoon,
Toen je een kind was, droeg ik je in mijn armen. Jouw ademhaling was de mijne. Ik voedde je met mijn bloed en mijn melk, ik gaf je mijn rust en mijn kostbare slaap. Daarna groeide je op en liep je op je eigen benen. Je begon zelfstandig te ademen en at met je eigen handen, gelukkig en tevreden.
De jaren gingen voorbij en nu ben je een man, zelfstandig in je huis en gelukkig met het opbouwen van je eigen gezin.
Op de avond van je huwelijk dacht ik na over welk geschenk ik je in woorden kon geven. Ik vond niets waardevoller dan deze raad. Woorden die blijven voortbestaan en zinnen die in herinnering zullen blijven. Ze bevatten wijsheid, advies, dierbare lessen en waardevolle inzichten…
Klik op de afbeelding om de afbeelding om verder te lezen:
