De regelgeving omtrent het ʿĪd gebed voor de man & vrouw

Shaykh ʿAbd al-ʿAzīz b. Bāz werd het volgende gevraagd:

Is het voor de moslim toegestaan om zonder excuus weg te blijven van het ʿīd gebed?

Antwoord:

Het ʿīd gebed is een gemeenschappelijke verplichting (farḍ kifāya) volgens de meeste geleerden. En het is toegestaan dat een aantal mensen wegblijven van het ʿīd gebed.

Echter het bijwonen ervan en het participeren erin met (andere) moslimbroeders is een sterk aanbevolen soennah waarvoor het niet gewenst is om het te laten, behalve met een geldig (islamitisch) vastgesteld excuus.

Sommige geleerden zijn van mening dat het een individuele verplichting is (farḍ ʿayn) net zoals het vrijdagmiddag gebed is. Hiermee is het voor geen enkel plaatselijke vrije mannelijke persoon toegestaan om weg te blijven van het ʿīd gebed. En deze uitspraak is het meest duidelijk en correct aan de hand van de bewijzen.

En het is sunna voor de vrouwen om het ʿīd gebed bij te wonen. Echter dient dit te gebeuren met de correcte ḥijāb en bedekking zonder het gebruik van parfum.

Dit volgens hetgeen in de twee ṣaḥīḥ (Al-Bukhārī & Muslim) is vastgesteld op gezag van Umm ʿAtiyya (رضي الله عنها) die zei:

‟Wij werden opgedragen (door de profeet ) om de volwassen meisjes en menstruerende vrouwen mee te nemen naar de twee ʿīd gebeden om de vreugde en smeekbeden van de moslims te aanschouwen, en dat de menstruerende vrouwen de muṣalla (gebedsplek) vermijden.”

Een van hen zei:

“O Boodschapper van Allah, iemand van ons beschikt niet over een jilbāb.”

De Profeet ﷺ zei hierop:

“Laat een zuster haar een jilbāblenen.”

Dit duidt, zonder twijfel, op een bevestiging voor de vrouw om de twee ʿīd gebeden bij te wonen om zodoende de vreugde en smeekbeden van de moslims te aanschouwen.

Hoe wordt het ʿīd gebed verricht?

Shaykh Muḥammad b. Ṣālih al-ʿUthaymīn werd het volgende gevraagd:

Vraag:

Hoe dient het gebed van de twee ʿīd verricht te worden?

Antwoord:

De imām komt en leidt de mensen in het gebed met twee rakʿahs. Hij verricht als eerst de openingstakbīr (takbīrat al-iḥrām) en vervolgens verricht hij zes takbīrāt.

Vervolgens leest hij Al-fātiha en sūra Qāf in de eerste rakʿah. Bij het opstaan voor de tweede rakʿah zegt hij Allahu Akbar en wanneer hij volledig staat verricht hij vijf takbīrāt. In deze tweede rakʿah leest hij Al-fātiha en sūra Al-Qamr. Deze twee sūras werden door de profeet ﷺ gelezen tijdens de twee ʿīd gebeden.

En als hij (de imām) wil dan kan hij ook in de eerste rakʿah bidden met sūra Al-Aʿlā en in de tweede met sūra Al-Ghāsiya.

Weet dat het vrijdagmiddaggebed en de twee ʿīd gebeden twee dezelfde sūras delen en met elkaar verschillen in twee sūras. Wat betreft de twee sūras die met elkaar overeenkomen, dat zijn Al-Aʿlā en Al-Ghāsiya. En de twee sūras die met elkaar verschillen dat zijn Qāf en Al-Qamr in de twee ʿīd gebeden en Al-Jumuʿa en al-Munāfiqūn in het vrijdagmiddaggebed gebed.

Het is gewenst dat de imām de sunna doet herleven door deze sūraste reciteren zodat de moslims hen herkennen en niet afkeuren wanneer zij plaatsvinden.

Hierna verricht hij de preek. Hij dient daarbij een gedeelte van zijn preek te wijden richting de vrouwen. Hij dient hen te bevelen met de zaken die zij uit dienen te voeren en hen te verbieden tegen zaken die zij dienen te vermijden. Zoals de profeet ﷺ dat ook deed.

Dien ik mijn handen op te heffen bij iedere takbīr tijdens het ʿĪd gebed?

Shaykh Muḥammad b. Ṣālih al-ʿUthaymīn werd het volgende gevraagd:

Vraag:

Wat is de regelgeving omtrent het opheffen van de handen tijdens de takbīrāt[1] met het ʿīd gebed? En wat wordt er gezegd tussen de takbīrāt?

Antwoord:

Het meest bekende in de madhab (wetschool) van de Ḥanbalīs is dat het sunna is om de handen op te heffen bij de takbīrāt. Bedoelende bij de openingstakbīr (takblīrat al-Iḥrām) en de extra takbīrāt. Het is dus gewenst dat men de handen opheft bij iedere takbier.

Wat betreft de openingstakbīr, daar hebben we een authentieke overlevering over op gezag van Ibn ʿUmar (رضي الله عنهما) dat de profeet ﷺ zijn handen ophief tot aan zijn schouders bij het verrichten van de openingstakbīr. Wat betreft de andere takbīrāt daar zijn overleveringen over van de metgezellen.

Vandaar dat de geleerden zijn gaan geschillen. Dienen de handen opgeheven te worden na de openingstakbīr of niet? Het meest bekende bij de madhab van de Ḥanbalīs is dat men wel de handen opheft zoals eerder vermeld.

Wat betreft hetgeen men dient te zeggen tussen de takbīrāt in:

Sommige geleerden zeggen hierover dat er niets gezegd dient te worden.

En sommige van hen zeggen dat men Allah dient te loven en de vrede en zegeningen dient te uiten over de profeet ﷺ.

De kwestie hieromtrent is breed en alle lof is Allah.

Bron: https://binbaz.org.sa/old/29920 & Majmūʿ fatāwā wa rasāʾil al-ʿUthaymīn deel 16 blz. Uitgever: Dār at-tharyā lil-nashr wa tawzīʿ, Riyad Saoedi-Arabië. 1ste druk 2003. Zie screenshots hieronder.
Vertaling: Yūsuf Abū Ṣafiyya
Publicatie: www.ahloelhadieth.nl

[1]Voetnoot vertaler: Meervoud van takbīr; het zeggen van Allahu Akbar.